Het pad

Alles wat niet bij de andere topics staat kun je hier kwijt

Het pad

Berichtdoor karperconnaisseur » 22 Apr 2019, 08:56

Het pad

Het is al weer een tijdje geleden dat ik midden in de nacht wakker schrok. Ondanks dat het buiten nog stikdonker was een de gordijnen in de slaapkamer gesloten waren was de slaapkamer helder verlicht. Ik zal toch niet in slaap gevallen zijn met de lamp nog aan schoot het door mijn nog slaapdronken hoofd. Toen zag ik opeens vanuit mijn ooghoek een vreemd wezen staan. In de hoek van de kamer stond een gestalte wat me aan een engel deed denken, in een smetteloos wit gewaad gekleed en een helder licht verspreidend. Deze gestalte keek me met grote hemelblauwe ogen aan en ik kon niet anders dan met een bevende stem vragen wie het was.
Wees niet bang! Ik ben gestuurd door iemand die je lief heeft en het beste met je voor heeft. Diegene die mij gestuurd heeft maakt zich een beetje zorgen om je. Er wordt gevreesd dat je de weg kwijt bent en niet meer het juiste pad volgt. Vol ongeloof keek ik de gedaante aan waarvan ik nu overtuigt was dat het een engel moest zijn. Een engel die wel heel erg leek op een meisje wat ik vroeger ooit had gekend. Ik snap niet wat je bedoeld zei ik tegen de engel.
Je hebt veel meegemaakt maar hebt het allemaal goed verwerkt maar ben je wel gelukkig met je leven? Gaat alles volgens plan?
Nou daar vraag je me wat. Ik wist niet dat ik een plan nodig had. Ik ben eigenlijk best tevreden en gelukkig.
Maar is je leven dan compleet?
Nou dat weet ik ook niet, zei ik.
Je moet op reis en ik heb hier een plattegrond met de te volgen route. Je zal er geen spijt van krijgen.
De engel had zijn laatste woord nauwelijks uitgesproken of het werd weer stikdonker in de kamer. Het eerstvolgende wat ik me kan herinneren is dat ik wakker werd met het gevoel dat ik wel een erg rare droom had gehad. Ik deed de lamp aan en stapte uit bed. Bij het openen van de gordijnen viel het licht op de tafel in de hoek van de slaapkamer waar ik in mijn droom de engel had gezien. Tot mijn verbazing zag ik op de bewuste tafel een grote witte enveloppe liggen. Wat vreemd dacht ik. Kan me niet herinneren dat ik daar wat had neergelegd.
Vol ongeloof en verbazing opende ik de enveloppe en haalde de inhoud eruit. Het bleek een plattegrond te zijn met daarin opgenomen een routebeschrijving. Ook zat er een vliegticket bij ingesloten van een maatschappij waarvan ik nog nooit had gehoord. Op de ticket stond een datum, de tijd en de plaats van vertrek. Ook het vliegveld kende ik niet maar ook daarvan was een routebeschrijving aanwezig.
Op de bewuste datum reed ik met een koffer vol spullen naar het aangegeven vliegveld wat ergens in de middle of nowhere bleek te liggen. Nu ben ik al niet dol op vliegen maar de kist die daar op mij stond te wachten boezemde mij maar weinig vertrouwen op een goede afloop in. Maar goed, wie A zegt moet ook B zeggen. Ik werd vriendelijk begroet door de piloot een nadat mijn koffer in het vrachtruim was verdwenen stapten we met zijn beiden in. Ik mocht plaats nemen naast de piloot en op mijn vraag waar de reis naar toe ging zei hij dat het een verrassing was. Niet veel later vlogen we boven de wolken en maakte de dag plaats voor de nacht. Ik moet wel in slaap zijn gevallen want voor mijn gevoel was het nog maar even later toen ik het vliegtuigje voelde landen. Omdat het donker was kon ik maar bar weinig van de omgeving zien en nadat de pilot mijn koffer uit het vliegtuig had gehaald en weer was vertrokken stond ik een beetje verloren om me heen te kijken. Geen mens en geen gebouw te zien. Gelukkig zag ik in de verte de zon boven de horizon uitklimmen. Het zou gelukkig niet meer lang duren voordat het licht was. Na een tijdje op mijn koffer te hebben gezeten kon ik steeds meer van mijn omgeving ontwaarden. Het was een bebost en bergachtig gebied viel me op. Ik kon kiezen uit twee paden dus pakte ik de plattegrond er maar bij voor de zekerheid. Volg je het linker pad dan zul je snel je bestemming bereiken maar ook weinig te zien krijgen stond in de beschrijving. Het rechter pad daarentegen zit vol met obstakels, kronkels en zijwegen maar je zal er wel veel te zien krijgen. Wat is wijsheid, hoorde ik me denken. Ach ik heb de tijd, dus maar rechts dan. Na een paar uur gelopen te hebben begon ik toch een beetje spijt te krijgen van mijn keuze. Omdat ik geen eten en drinken bij me had begon ik me toch af te vragen wanneer ik dat zou vinden. De koffer begon ook steeds zwaarder te wegen trouwens. Ik ging even zitten om na te denken. Misschien dat het verstandiger was om weer terug te keren en de korte route te nemen? Nee, ik ga door. Dit was het juiste pad. Ik opende koffer en keek wat ik kon missen zodat hij wat minder zwaar zou wegen. Ik kon niets vinden, ik zou toch echt alles nodig hebben dacht ik. Na nog een paar uur gelopen te hebben was de koffer bijna niet meer te tillen en werden de dorst en honger bijna ondragelijk. Met tegenzin pakte ik een aantal spullen uit de koffer en liet ze ter plekke achter. Vol goede moed en met een aanzienlijk lichtere koffer vervolgde ik mijn weg. Na weer een uur of zo gelopen te hebben zag ik in de verte iets in de vorm van een herberg opdoemen. De gedachte aan eten en drinken deed mijn pas versnellen. Eindelijk aangekomen opende ik vol verwachting de deur maar in plaats van een warm welkom met eten en drinken zag ik alleen maar een leeg tafeltje staan. Bij nadere inspectie lag er toch iets op in de vorm van een enveloppe. Deze leek wel heel erg op de vorige in mijn slaapkamer. De enveloppe bevatte een brief met daarop de tekst: Je bent van ver gekomen en hebt een lange weg afgelegd en ondanks dat je voor de juiste route hebt gekozen wordt je teleurgesteld met hetgeen je hebt aangetroffen. Ik ging inderdaad teleurgesteld op het tafeltje zitten. Had ik iets verkeerd gedaan? Zeker niet, ik had het juiste pad gekozen maar toch was dit blijkbaar nog niet mijn eindbestemming.
Het was al laat en ik nam het besluit om een nachtje in de herberg door te brengen en morgen in alle vroegte mijn pad te vervolgen.
Het licht scheen al door het raam toen ik wakker werd. Terugdenkend aan de dag van gister leek het me verstandig om nog wat bagage achter te laten wat ik dan ook deed. De koffer begon aardig leeg te raken. Op mijn weg naar buiten liep ik langs de tafel en tot mijn verbazing zag ik een fles water en wat brood liggen. Niet veel maar beter dan niets. Ik nam snel een paar slokken water en at een stukje van het brood. De rest ging mee in de koffer. Het pad was smal en vol met kronkels en zijwegen. Volgens de kaart moest ik de hoofdweg blijven volgen. Na weer een paar uur gelopen te hebben nam ik een kleine pauze om wat te eten en te drinken. Helaas was het brood hierna op en had ik alleen nog maar een klein beetje water over.
Ik hoopte snel weer een herberg tegen te komen.
Ik denk dat ik al weer vele kilometers achter me had gelaten toen ik een wat breder zijweggetje tegen kwam. In de verte zag ik een gebouw staan wat weer op een herberg leek. Misschien dat dit wel eens een snellere route kon zijn, dacht ik, en misschien dat er weer eten en drinken ligt te wachten? Maar ik moest op het hoofdpad blijven. Tja, wat is wijsheid? Ik koos toch maar voor het zijweggetje. Na een klein uurtje was ik bij de herberg, die er hetzelfde uitzag al de vorige, aangekomen. Geen enveloppe en ook geen eten of drinken. Dan maar blijven slapen!
De volgende ochtend lag er toch een enveloppe en wat water en brood op de bewuste tafel. Ik opende de enveloppe en las wat op het briefje stond: Soms kan het lonen om van de gekozen weg af te wijken en een nieuwe route te kiezen ook al wordt dit afgeraden. Ga weer terug naar het hoofdpad of kies om dit pad te vervolgen.
Even zat ik te twijfelen welk pad te kiezen. Teruggaan of vervolgen? Ik koos voor het laatste. Ook maakte ik de koffer leeg. Het enige wat meeging was het brood en de waterfles. Met een lichte koffer en een toch wel goed gevoel ging ik weer op pad, letterlijk. Het pad werd steeds smaller en steiler. Gelukkig was de koffer licht en mijn keuze stond vast. Dit was het pad, dit was mijn pad. Na een tijd gelopen te hebben kwam ik aan de rand van de weg een oude man tegen. Hij keek me aan en stak zijn hand uit, met de handpalm naar boven. Het leek erop of dat hij naar eten en drinken vroeg. Ook lagen er wat spulletjes om hem heen. Heel apart. Mijn brood was bijna op en ik had ook niet veel water meer over. Het einde van het pad was ook nog lang niet in zicht en eigenlijk was het ook te weinig om te delen. Ik keek de oude man aan en zijn ogen keken me smekend aan. Ik kon gewoon niet anders dan hem mijn laatste proviand geven. Alles wat me restte was een lege koffer. Wat moest ik ermee? Ik liet hem maar achter bij de oude man. Hij kon hem beter gebruiken dan ik immers. De oude man kuste mijn hand als dank en even later was ik weer op pad. Toen ik na een paar meter omkeek was de oude man verdwenen. Niet wat erop wees dat hij er ooit was geweest, vreemd.
Het begon al aardig te schemeren toen ik eindelijk in de verte een lichtje zag branden. Daar kon ik me straks mooi op oriënteren, dacht ik. Het was al helemaal donker toen ik aankwam. Ook dit was weer een herberg. Maar deze keer niet leeg en donker. In tegendeel, het was binnen helder verlicht en er stond van alles en nog wat te eten en te drinken op een grote tafel. Een warm en gelukzalig gevoel maakte zich van mij meester. Achter de bar stond een bekend persoon, het bleek de piloot te zijn. Eet en drink zoveel je lust, je hebt het verdiend. Je bent vertrokken met een koffer vol met nutteloze bagage. Je hebt je eigen pad gekozen ongeacht wat een ander je heeft aanbevolen. Je hebt teleurstellingen verwerkt en alles wat je nog bezat weggegeven aan iemand die je niet kent. Nu je je bestemming hebt bereikt weet je wat echt belangrijk is in het leven.
Opeens hoorde ik een raar en irritant geluid naast me. Ik opende mijn ogen en zag dat het de wekker was. Wat een rare droom had ik toch gehad vannacht dacht ik nog. Toen zag ik opeens een envelop op tafel liggen. Op het briefje stond: Gefeliciteerd, je bent weer op het juiste pad belandt. De weg naar ultiem geluk ligt open maar dan moet je wel erna op zoek gaan!


Opgedragen aan Christa
Be good, have respect and dont forget to enjoy. Cheers.
Gebruikers-avatar
karperconnaisseur
 
Status: Offline
Berichten: 9
Geregistreerd: 12 Feb 2012, 11:35
Woonplaats: Karperstad
Thanks: 0
Thanked: 29 keer in 5 posts

Re: Het pad

Berichtdoor CarpTracker » 23 Apr 2019, 16:50

De karperconnaisseur is na lange afwezigheid weer terug.. Mooi verhaal :good:
Home page: www.carptracker.nl Carp Fishing, my way of life !
Gebruikers-avatar
CarpTracker
Moderator
Moderator
 
Status: Offline
Berichten: 7132
Afbeeldingen: 150
Geregistreerd: 18 Mrt 2009, 17:26
Woonplaats: Tukkerland
Thanks: 99
Thanked: 128 keer in 123 posts
Voornaam: Harry

Re: Het pad

Berichtdoor nico karels » 24 Apr 2019, 14:41

:good: :good:
Random avatar
nico karels
 
Status: Offline
Berichten: 110
Geregistreerd: 11 Dec 2013, 22:29
Thanks: 25
Thanked: 3 keer in 3 posts


Terug naar Karpervissen algemeen



Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 6 gasten