door Daaf » 23 Mrt 2015, 11:33
Interessant onderwerp Harry. Natuurlijk is individuele monitoring niet nodig om de globale ontwikkeling van een karperbestand te volgen. Het is ook niet nodig om een bestand op te bouwen of te onderhouden. Monitoring is wél nodig om het succes van een specifieke uitzetting te kunnen beoordelen, zonder monitoring is het echt onmogelijk om een zinnige schatting los te laten op bijvoorbeeld de overleving van een bepaalde lichting, je zou het verschil tussen een heel slechte overleving (<10% terruggemeld) en een heel goede overleving (>60% gemeld) nauwelijks merken omdat je niet met zekerheid kan vaststellen welke vissen van die uitzetting afkomstig zijn. Het eerste jaar terwijl ze nog klein zijn is het nog wel te zien, maar daarna wordt het heel snel moeilijker. Ik herken bij een terugmelding na > 2 jaar eerder welke lichting het moet zijn aan de beschubbing dan aan het formaat. Dat scherpe oog voor beschubbing krijg je alleen met monitoring, en alleen na heel veel bladertijd in de uitzetarchieven.
Je kan ook een stap verder gaan, zoals ze in Drenthe gedaan hebben met het merken van uitzetvissen. Mij persoonlijk is dat eigenlijk een stap te ver, ik snap het vanuit wetenschappelijk oogpunt wel, maar als karpervisser zie ik liever geen rood stuk plastic in een vis hangen die ik zonder dat rode stuk plastic ook perfect individueel kan herkennen.
De grote vraag wordt dan hoe belangrijk het is om individuele uitzettingen te volgen, daarin spelen meer argumenten dan alleen het onderhouden van een karperbestand. In veel gevallen eist de waterbeheerder bijvoorbeeld monitoring als voorwaarde voor uitzettoestemming, zoals ook op het TK het geval is. Voor veel ecologen van waterschappen is karper uitzetten al een beetje als vloeken in de kerk, door kleine hoeveelheden uit te zetten en die goed te volgen kan je ze soms toch over de streep trekken.
Mystiek is een heel ander punt. Persoonlijk ben ik het er direct mee eens dat dat een erg belangrijk punt is, ik wil ook liever niet in één klap exact weten wat er rond zwemt, dat zelf gaandeweg uitvinden en je laten verassen is veel mooier wat mij betreft.
Ik ben het er echter totaal mee oneens dat die mystiek zou vervallen op het moment dat je vis bij uitzet fotografeert! Dat je weet wat je waar hebt uitgezet is heel wat anders dan weten wat er rond zwemt op een water. Wat is er nou werkelijk bij voorbaat al aan bekend op het moment dat je ze bij uitzet een keer gewogen en gefotograveerd hebt? Wat weet je nou werkelijk over of, hoe en waar zo'n vis opnieuw opduikt? Hoe ziet hij er over 5 jaar uit? Het is helemaal niet ongebruikelijk op het TK als een vis een paar jaar niet op de kant komt...
Daarbij is het maar een klein deel van het bestand dat gevolgd wordt en we spreken over open water. Ik vis al 12 jaar op TK2, fotografeer sinds 2007 elke vis die ik vang en ik kom nog steeds elk jaar nieuwe vissen tegen. Van alle formaten trouwens, ook grote vissen waarvan je denkt dat ze bijna niet te missen zouden zijn duiken gewoon nog op. Waar dat soort vissen vandaan komen? Sluismigraties zeker voor een deel, maar het is ook gewoon een feit dat lang niet elke vis met regelmaat op de kant ligt. Hoe mystiek is dat? Zelfs na al die jaren nauwkeurig fotograferen en gegevens bijhouden kan ik nog steeds niet concreet zeggen wat er nou echt rondzwemt op die 9km kanaal. Dit jaar zou zomaar eens de eerste 15kg+ projectspiegel op kunnen duiken, het hoeft niet, maar het is zeker niet onmogelijk. Ondanks alle gegevens die we hebben durf ik niet te gokken welke vis het wordt. Misschien is het er wel een die nooit eerder gemeld is, doet die uitzetfoto dan echt wat af aan de mystiek?